Αποχαιρετώντας τη φετινή σχολική χρονιά! Μια χρονιά γεμάτη χρώμα και δημιουργία!
Στο επάγγελμα του εκπαιδευτικού κάθε σχολική χρονιά είναι διαφορετική! Δεν έχει σημασία αν μιλάμε για μόνιμο εκπαιδευτικό ή μη, για κάποιον που δουλεύει σε φροντιστήριο ή σχολείο! Αυτό που είναι σημαντικό και πάντα διαφορετικό και απρόσμενο είναι οι μαθητές του! Πόσο μάλλον αν ο εκπαιδευτικός αυτός αλλάζει σχολείο και μαθητές κάθε χρόνο οπότε και η αγωνία για το τι θα συναντήσει κάθε χρονιά αυξάνεται κατακόρυφα!
Κάπως έτσι είμαι και εγώ!
Όχι ότι αν είσαι σε ένα σχολείο μόνιμα μειώνεται η συχνότητα των εκπλήξεων, τουλάχιστον όσον αφορά τους μαθητές! Τα παιδιά μεγαλώνουν και αλλάζουν με απίστευτους ρυθμούς και οι συμπεριφορές τους είναι κάτι που συνεχώς σε εκπλήσσει εκεί που δεν το περιμένεις!
Βέβαια ένα σχολείο είναι και πολλά άλλα για το δάσκαλο. Είναι ο διευθυντής, οι συνάδελφοι ακόμη και ο χώρος και το τι έχει να σου προσφέρει για τη δουλειά σου! Έτσι και φέτος το Σεπτέμβρη για άλλη μια χρονιά κλήθηκα να πάω ως καθηγήτρια αγγλικών σε ένα νέο σχολείο το οποίο τύχαινε να είναι και το σχολείο στο οποίο φοιτούσα σα μαθήτρια! Το σχολείο βέβαια είναι σε καινούριο κτήριο με μόνο κοινό με το παρελθοντικό, τον προαύλιο χώρο και φυσικά οι περισσότεροι συνάδελφοι ήταν άγνωστοι σε μένα! Έναν ενθουσιασμό και μια αγωνία παραπάνω τα είχα μπορώ να πω!
Επειδή όμως πάλι άρχισα να πολυλογώ και να πλατειάζω, θα περάσω στην ουσία της υπόθεσης! Και τα δυο σχολεία στα οποία τελικά συμπλήρωνα ωράριο φέτος ήταν πολύ καλά από όλες τις απόψεις! Μαθητές, συναδέλφους, διευθυντές!
Αυτό που με εξέπληξε ευχάριστα όμως ήταν ότι αυτήν την χρονιά μου δόθηκε η ευκαιρία να δημιουργήσω όχι μόνο εντός αλλά και εκτός τάξης! Πάντα πίστευα ότι οι περισσότεροι δάσκαλοι είναι καλλιτέχνες στη δουλειά τους! Δε χρειάζεται πολύ για να το δει κανείς αρκεί να ρίξει μια ματιά στις τάξεις τους και στα χαμόγελα των μαθητών τους! Είναι απίστευτο το τι δημιουργούν οι άνθρωποι και πόση έμπνευση βάζουν στη δουλειά τους, για να προσεγγίσουν τους μικρότερους μαθητές και να εξάψουν τη φαντασία τους!
Εμείς οι δάσκαλοι των αγγλικών από την άλλη περιοριζόμαστε λίγο σε αυτό μιας και δεν υπάρχει συγκεκριμένη αίθουσα για το μάθημά μας (να τον πω τον πόνο μου) ενώ οι τάξεις και τα τμήματα στα οποία αφιερωνόμαστε είναι πολλές και έτσι το εύρος της δημιουργικότητας μας πρέπει να χαλιναγωγείται κάπως! Το λέω για μένα που δεν κρατιέμαι!
Φέτος όμως πήρα το αίμα μου πίσω! Όταν έτυχε η Όλγα, δασκάλα της Α' στο ένα από τα 2 σχολεία να μοιραστεί την ιδέα της μαζί μου για να ομορφύνει την τάξη της, πέταξα τη σκούφια μου! Δεν ήξερε η γυναίκα σε ποιόν έβαζε φιτιλιές!
Εκείνη σκόπευε να ζωγραφίσει στην τάξη της την αριθμογραμμή αλλά και την αλφαβήτα για τα πρωτάκια έτσι ώστε να τα διευκολύνει να αφομοιώσουν τις καινούριες γνώσεις! Εγώ πάλι, ήταν να μη μου δώσεις πινέλο, και φυσικά δεν θα έμενα μόνο στην Α'! Το σχολείο νεόκτιστο σχετικά είχε στο εσωτερικό του πολλούς άδειους τοίχους! Μα να πάει έτσι χαμένος τόσος καμβάς; Ήταν ποτέ δυνατό!; Και έτσι ζωγραφίσαμε! Και είχα και βοηθούς τις συναδέλφους και βρίσκαμε και ευκαιρία να τα λέμε και εκτός και να κάνουμε και παρέα! "Γεια σας κορίτσια!" Και θα φτιάχναμε και άλλα αλλά μας πρόλαβε η άνοιξη με τα νέα δεδομένα που ανέφερα στην προηγούμενη ανάρτηση!
Και επειδή η δημιουργικότητα είναι κολλητική, και όλες οι συναδέλφισσες αλλά και κάποιες μαμάδες (Ναταλία) είχαν μπόλικο από το μικρόβιο αυτό, κάναμε και μπαζάρ με κατασκευές τα Χριστούγεννα που μπορείτε να δείτε εδώ!
Βέβαια για να μη μείνει και το δεύτερο σχολείο που πήγαινα παραπονεμένο, μιας και εκεί είχαν ήδη ζωγραφιστεί οι τοίχοι του από κάποιον επαγγελματία αλλά και από μια εθελόντρια, μαμά παρακαλώ!!, ζωγράφισα τα σκηνικά για τις γιορτές της 17ης Νοέμβρη και της 25ης Μαρτίου χωρίς να είμαι κανένας ειδικός σε κάτι τέτοιο, είπα τι τοίχος, τι πανό και το ευχαριστήθηκα! Υποσχέθηκα να ζωγραφίσω τους τοίχους και αυτής της Α' τάξης αλλά είπαμε νέα δεδομένα που δε τα υπολογίζαμε!! Αναβάλλεται η υπόσχεση για το μέλλον!
Ευχαριστώ πολύ όλους τους μαθητές, συναδέλφους αλλά και διευθυντές μου για τη φετινή χρονιά η οποία ήταν ξεχωριστή και γεμάτη χρώμα! Τελείωσε λίγο απρόσμενα νωρίτερα βέβαια για μένα φέτος και δεν ολοκλήρωσα όλες τις ζωγραφιές μου! Αιτία ήταν η άνοιξη που φέτος ήρθε και μαζί της μου έφερε την ελπίδα ότι φέτος τα Χριστούγεννα ο Άι Βασίλης θα μου φέρει ένα ξεχωριστό δώρο, ΝΑ ΓΙΝΩ ΜΑΜΑ! Τα ξαναλέμε σύντομα με καλοκαιρινές αναρτήσεις!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου