My Balcony!

Το μπαλκόνι μου!

Θα μπορούσα ίσως, να ονομάσω την ανάρτηση μου, "My Balcony makeover" που φέρνει και έναν αέρα ανανέωσης μαζί του, σαν τίτλος, αλλά η αλήθεια είναι ότι ένα μπαλκόνι όπως και ένας κήπος, βρίσκεται σε συνεχή ανανέωση και οι αλλαγές είναι πολλές μιας και μιλάμε για πολλούς ζωντανούς οργανισμούς που εξελίσσονται, μεγαλώνουν, ανθίζουν, αρρωσταίνουν και πολλές φορές δυστυχώς πεθαίνουν!

Το πιστεύετε ότι αυτό το λουλουδάκι με τα φούξια άνθη είναι κάκτος; κοιτάξτε τη βάση του, απίστευτο;

Πάντα ήθελα να έχω ένα μπαλκόνι τεράστιο και φυτεμένο σαν όαση, το μπαλκονήσι μου όπως σοφά ανέφερε μια μπλόγκερ, όπου θα περνώ ξένοιαστα τα καλοκαίρια μου! Ε, δεν το πέτυχα ακριβώς αλλά το προσπαθώ και με αυτά που έχω συνεχώς το βελτιώνω!

Το μπαλκονάκι μας λοιπόν είναι μεσαίου μεγέθους, ούτε πολύ μεγάλο.ούτε πολύ μικρό, έχει περίεργο σχήμα (κυματοειδές θα έλεγα) και το χτυπάει ο ήλιος μέχρι αργά το μεσημέρι! Δυστυχώς λεφτά για τέντες δεν υπάρχουν κάτι που θα ήταν πολύ καλό, όχι μόνο για τον ήλιο αλλά και για τα αδιάκριτα βλέμματα, μιας και ήμαστε στον πρώτο και σχεδόν στο ύψος του δρόμου! Anyway!
Αν και μια τραπεζαρία δεν θα με χάλαγε, λόγω έλλειψης χώρου αποφάσισα να το κάνω περισσότερο καθιστικό και να αφήσω χώρο για τα φυτά μου!

Δεν έχουν πλάκα τα εσωτερικού χώρου όπως γυρίζουν τα κεφαλάκια τους και ψάχνουν να  βρουν τον ήλιο, μοιάζουν με παιδάκια που κρυφοκοιτάνε!

Η αναζήτηση για τα κατάλληλα έπιπλα απέβη άκαρπη, μιας και δεν μου άρεσε κάτι τόooσο και αυτά που μου άρεσαν, είτε ήταν πολύ μεγάλα, είτε πολύ ακριβά! Τότε λοιπόν έπεσε η ιδέα! Ήταν η περίοδος που αγοράσαμε καναπέ για το σαλόνι και έτσι οι δύο πανάρχαιες πολυθρόνες που χρησιμοποιούσα προσωρινά από το σαλόνι της μάνας μου βρήκαν τη νέα τους θέση! Φυσικά έπρεπε να αποφασίσω το χρώμα που θα τις έβαφα! Είχα ερωτευτεί το χρώμα της μέντας ή βεραμάν ή γαλαζοπράσινο τέλος πάντων και το ήθελα οπωσδήποτε! Ο κεραμιδί τοίχος της πολυκατοικίας μας με χαλούσε βέβαια μιας και είχα άλλους χρωματικούς συνδυασμούς στο μυαλό μου αλλά συμβιβάστηκα και τελικά δεν απογοητεύτηκα! Έτριψα τις καρέκλες και τις έβαψα, αυτό ήταν το πρώτο βήμα! Φυσικά άλλαξα και την ταπετσαρία τους, αφού απο καθαρή τύχη βρήκα καταχωνιασμένο ένα ύφασμα ακριβώς ίδιο με το χρώμα του τοίχου! Μετά βρήκα ένα μπαμπού τραπεζάκι που είχα ως φοιτήτρια και το έβαλα ανάμεσα τους!
 
 Επόμενη κίνηση ήταν οι γλάστρες! Αποφάσισα τα χρώματα τους να είναι το κλασσικό κεραμιδί που υπήρχε ήδη στο χώρο, το σκούρο πράσινο και όλες τις υπόλοιπες επέλεξα να τις βάψω στο χρώμα της μέντας όπως τις καρέκλες! Ευτυχώς είχα αγοράσει μπόλικο χρώμα και μου έφτασε για να βάψω και τα φαναράκια μου που έβαλα στο περβάζι του μπαλκονιού, αλλά και κάμποσες πέργκολες που αγόρασα φέτος με στόχο να προστατευτούμε από τον πολύ ήλιο σε ένα βαθμό και μαζί με τα φυτά που θα αναρριχώνται επάνω στις πέργκολες να πετύχω το στόχο- ζούγκλο-όαση και να καλυφθούμε και λίγο από τους γύρω!

Περιττό να πω ότι κάπου εκεί ανακάλυψα ότι οι πέργκολες είναι πανάκριβες και ότι αν είχα τα υλικά θα μπορούσα να τις φτιάξω μόνη μου! Κρίμα που δεν έχω αναπτύξει και την ξυλουργική τέχνη!Βρήκα τις πιο φθηνές που μπορούσα τις έβαψε ο αντρούλης μου στο γνωστό αγαπημένο χρώμα-θέμα του μπαλκονιού και έγιναν πολύ ωραίες!

Παρατηρήσατε την σακούλα ανακύκλωσης δίπλα στο επιπλάκι μου-θέλω πολύ να την αντικαταστήσω με έναν γαλβανιζέ κάδο στο χρώμα φυσικά της μέντας αλλά είναι και αυτοι πανάκριβοι!Που θα μου πάει-κάτι θα σκεφτώ!

Κάτι που με ξετρέλαινε και ήθελα πολύ να έχω στο κήπο-μπαλκόνι μου, ήταν αυτά τα ανακυκλωμένα έπιπλα που εκτελούν χρέη πάγκου εργασίας στον κήπο και stand για διάφορες γλάστρες! Στην αρχή είχα κάτι πλαστικές συρταριέρες αλλά δεν μου άρεσαν καθόλου, μέχρι που μοιράστηκα την ιδέα με την μανούλα μου!

Μεγάλη καλλιτέχνης, ούσα η ίδια στο παρελθόν, είχε βάψει και ζωγραφίσει πολλά αντικείμενα και μικροέπιπλα τα οποία στόλιζαν το εργαστήρι της και το πατρικό μου! Αποφάσισε λοιπόν να μου χαρίσει ένα υπέροχο επιπλάκι με ντουλαπάκι και συρτάρια το οποίο ήταν ήδη βαμμένο και ζωγραφισμένο στα χρώματα που ήθελα! Απίστευτο; Από το 1979 παρακαλώ! Όταν μου θύμισε την ύπαρξη του έπεσα από τα σύννεφα που το είχα ξεχάσει! Ότι θα είχα τόση ταύτιση με τη μάνα μου πριν τόσα χρόνια! Τελικά το μήλο έπεσε κάτω απ' τη μηλιά και το επιπλάκι ταίριαξε μούρλια όπως βλέπετε και εσείς!
 
 Τώρα θέλω να της κλέψω ένα βαρέλι και μια καρδάρα που έχει, στα ίδια χρώματα, για να βάλω επάνω τις γλάστρες μου, αλλά μου αντιστέκεται! Που θα πάει, θα την πείσω!

Αφού τελείωσα με τα βασικά αποφάσισα να βάλω και λίγη ραπτική τέχνη εκεί που μπορούσα!Έβαλα κάποιες πινελιές και έχω στα πλάνα και άλλες! Φυσικά πρωταγωνιστές είναι τα πουλάκια μου στο κλουβί τους και ακόμα περισσότερο το σκιάχτρο μου! Όταν το είδα στα βιβλία της Tone Finnanger απλά το ερωτεύτηκα και το έφτιαξα και αυτό να στολίζει τον κήπο μου μαζί με διάφορα άλλα μικροαντικείμενα που είχα φτιάξει από πηλό παλιά και άλλα που αγόρασα, τα τοποθέτησα σε διάφορες μεριές του μπαλκονιού μου και είναι τα πλασματάκια που του δίνουν ζωή και πολύ μου αρέσουν!
 

 

 Στα σχέδια έχω και μαξιλαράκια για τις πολυθρόνες μου, μερικά σπιτάκια για τα πουλάκια που θέλω να κρεμάσω στα κλαδιά και κάτι χάρτινα κλουβάκια! Αργότερα όμως, γιατι τώρα καταπιάστηκα με το να δώσω μια καλοκαιρινή αύρα στο σαλόνι μου, και η μηχανή πήρε φωτιά!
Εις το επανειδήν!