Το εργαστήρι του Αϊ Βασίλη στο σπίτι μου!!
Για την ακρίβεια, η κουζίνα του Αϊ Βασίλη στο σπίτι μου, γιατί κάπως έτσι έμοιαζε η κουζίνα μου χθες! Έφτιαξα σοκολατένια cookies και κλασσικά βουτυρένια μπισκότα με Χριστουγεννιάτικα σχέδια και για επιστέγασμα το πρώτο μου ζαχαρένιο σπιτάκι! Πραγματικά τα λάτρεψα όλα και το καταευχαριστήθηκα! Σημειωτέον ότι είμαι σε αυστηρή διατροφή και αποχή από τη ζάχαρη, μέχρι τις γιορτές φυσικά, και δεν έβαλα στο στόμα μου τίποτα από αυτά που έφτιαξα, πράγμα εντυπωσιακό για μένα! Οπότε είμαι περήφανη εις διπλούν!
Κανονικά, θα έπλεα σε πελάγη δημιουργικής ευχαρίστησης, αν δεν είχε βάλει ο καλικάντζαρος το ποδάρι του να μου καταστρέψει τη χαρά της δημιουργίας στέλνοντας το PC μου αδιάβαστο στον τεχνικό ο οποίος μου συνέστησε υπομονή!!!Αν είναι δυνατόν!?Και πότε θα μπορέσω να κάνω τις αναρτήσεις μου και να ανακτήσω τα δεδομένα μου Ωεω? Απλά εύχομαι να μην έχει χαθεί τίποτα γιατί δεν θα το αντέξω Χριστουγεννιάτικα!
Και κάπου εκεί συνειδητοποιώ το πόσο εθισμένη έχω γίνει τελικά με τον υπολογιστή και το ιντερνετ, κάτι που δεν ίσχυε παλιά για μένα, όπως επίσης το κλισέ αλλά πολύ πραγματικό, κοντινό και αληθινό τώρα πια, ότι "άλλοι δεν έχουν ρεύμα και φαγητό να φάνε κοπελιά και εσύ γκρινιάζεις για το PC σου?" Όταν δε, κάθομαι και σας γράφω στο λαπιτοπι του άντρα μου δίπλα στο τζάκι, μου έρχεται ένα κρύο αγέρι -το οποίο δεν περνά από την μπαλκονόπορτα αλλά από το υπόλοιπο σπίτι μιας και καλοριφέρ γιοκ- συνειδητοποιώ την κατάσταση μας γενικότερα."Είναι πραγματικός πολιτισμός το να μπορείς να ζεστάνεις το σπίτι σου!" όπως είπε και ένας φίλος τις προάλλες, και πώς τον καταλαβαίνω, γιατί πρέπει τελικά να στερηθούμε κάτι για να αντιληφθούμε την αξία του!
Έτσι σαν την Πολυάννα στο παιχνίδι της Χαράς, ευχαριστώ το Θεό που έχω αυτά που έχω και την ευτυχία που αντλώ από τις δημιουργίες μου και τα δώρα που μπορώ και κάνω με αυτές και λέω: ας έχουμε Υγεία τελικά, Ελπίδα και αισιοδοξία ότι όλα θα γίνουν καλύτερα και ίσως η ευχές μας φέτος να πιάσουν τόπο!
Πραγματικά δεν ξέρω τι με έπιασε σ' αυτή μου την ανάρτηση και το έριξα στη φιλοσοφία! Η αλήθεια είναι ότι ελάχιστες φορές τα blog που παρακολουθώ, αναφέρονται στην κρίση και σ' αυτό που ζούμε, έτσι καμιά φορά όλα αυτά που παρουσιάζουμε ίσως μοιάζουν εξωπραγματικά! Όμως πιστεύω ότι με τα blog μας εκφράζουμε τη δημιουργικότητα, την έμπνευση, την αισιοδοξία, τη διάθεση μας κάθε φορά, όσο αυτή υπάρχει γιατί υπάρχει και χωρίς χρήματα και απλά ευχόμαστε να πολλαπλασιαστεί και να ομορφύνει για λίγο τη ζωή μας!
Για την ακρίβεια, η κουζίνα του Αϊ Βασίλη στο σπίτι μου, γιατί κάπως έτσι έμοιαζε η κουζίνα μου χθες! Έφτιαξα σοκολατένια cookies και κλασσικά βουτυρένια μπισκότα με Χριστουγεννιάτικα σχέδια και για επιστέγασμα το πρώτο μου ζαχαρένιο σπιτάκι! Πραγματικά τα λάτρεψα όλα και το καταευχαριστήθηκα! Σημειωτέον ότι είμαι σε αυστηρή διατροφή και αποχή από τη ζάχαρη, μέχρι τις γιορτές φυσικά, και δεν έβαλα στο στόμα μου τίποτα από αυτά που έφτιαξα, πράγμα εντυπωσιακό για μένα! Οπότε είμαι περήφανη εις διπλούν!
Κανονικά, θα έπλεα σε πελάγη δημιουργικής ευχαρίστησης, αν δεν είχε βάλει ο καλικάντζαρος το ποδάρι του να μου καταστρέψει τη χαρά της δημιουργίας στέλνοντας το PC μου αδιάβαστο στον τεχνικό ο οποίος μου συνέστησε υπομονή!!!Αν είναι δυνατόν!?Και πότε θα μπορέσω να κάνω τις αναρτήσεις μου και να ανακτήσω τα δεδομένα μου Ωεω? Απλά εύχομαι να μην έχει χαθεί τίποτα γιατί δεν θα το αντέξω Χριστουγεννιάτικα!
Και κάπου εκεί συνειδητοποιώ το πόσο εθισμένη έχω γίνει τελικά με τον υπολογιστή και το ιντερνετ, κάτι που δεν ίσχυε παλιά για μένα, όπως επίσης το κλισέ αλλά πολύ πραγματικό, κοντινό και αληθινό τώρα πια, ότι "άλλοι δεν έχουν ρεύμα και φαγητό να φάνε κοπελιά και εσύ γκρινιάζεις για το PC σου?" Όταν δε, κάθομαι και σας γράφω στο λαπιτοπι του άντρα μου δίπλα στο τζάκι, μου έρχεται ένα κρύο αγέρι -το οποίο δεν περνά από την μπαλκονόπορτα αλλά από το υπόλοιπο σπίτι μιας και καλοριφέρ γιοκ- συνειδητοποιώ την κατάσταση μας γενικότερα."Είναι πραγματικός πολιτισμός το να μπορείς να ζεστάνεις το σπίτι σου!" όπως είπε και ένας φίλος τις προάλλες, και πώς τον καταλαβαίνω, γιατί πρέπει τελικά να στερηθούμε κάτι για να αντιληφθούμε την αξία του!
Έτσι σαν την Πολυάννα στο παιχνίδι της Χαράς, ευχαριστώ το Θεό που έχω αυτά που έχω και την ευτυχία που αντλώ από τις δημιουργίες μου και τα δώρα που μπορώ και κάνω με αυτές και λέω: ας έχουμε Υγεία τελικά, Ελπίδα και αισιοδοξία ότι όλα θα γίνουν καλύτερα και ίσως η ευχές μας φέτος να πιάσουν τόπο!
Πραγματικά δεν ξέρω τι με έπιασε σ' αυτή μου την ανάρτηση και το έριξα στη φιλοσοφία! Η αλήθεια είναι ότι ελάχιστες φορές τα blog που παρακολουθώ, αναφέρονται στην κρίση και σ' αυτό που ζούμε, έτσι καμιά φορά όλα αυτά που παρουσιάζουμε ίσως μοιάζουν εξωπραγματικά! Όμως πιστεύω ότι με τα blog μας εκφράζουμε τη δημιουργικότητα, την έμπνευση, την αισιοδοξία, τη διάθεση μας κάθε φορά, όσο αυτή υπάρχει γιατί υπάρχει και χωρίς χρήματα και απλά ευχόμαστε να πολλαπλασιαστεί και να ομορφύνει για λίγο τη ζωή μας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου