Καλώς όρισες ΜΩΡΑΚΙ ΜΟΥ! Καλώς όρισες 2016! Καλώς όρισες ΈΡΩΤΑ! Καλώς όρισες Άνοιξη!
Με αυτή τη σειρά και πολύ καθυστερημένα! Όχι δεν είναι μια ανάρτηση για το νέο έτος, την γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου ;-P ή την Άνοιξη αλλά σίγουρα για τη γιορτή της αγάπης...
Ένα μήνα πριν μπει το 2016, λίγο νωρίτερα από ότι την περιμέναμε και ύστερα από 9 όμορφους αλλά και αγχωτικούς μήνες ήρθε στον κόσμο η μεγάλη αγάπη της κοινής ζωής μας, η ΜΠΕΜΠΑ μας!
Τα λόγια είναι περιττά όταν θέλει να αναφερθεί κανείς σε αυτό το μαγικό, συγκλονιστικό γεγονός της γέννησης ενός παιδιού ειδικά του δικού του παιδιού! Όταν δε, αυτό έρχεται μετά από δυσκολίες και κάμποσες απογοητεύσεις η χαρά είναι πολλαπλάσια! Εκτιμάς πολύ περισσότερο αυτό το υπέροχο δώρο που δυστυχώς δεν μπορούν πάντα όλοι να γευτούν!
Και ναι, όντως, ήταν μια απίστευτη εμπειρία την οποία το άγχος, ο φόβος και η αγωνία δε σε αφήνουν να ευχαριστηθείς όσο θα έπρεπε! Στο τέλος όμως, πράγματι και αν και δεν το περίμενα ότι θα φτάσω να το πω και εγώ κάποια στιγμή, όντως ξεχνάς κάθε δύσκολη στιγμή σα να μη τη βίωσες ποτέ! Είτε μιλάμε για την εγκυμοσύνη, είτε για τον τοκετό!
Δε θα μακρηγορήσω για το πόσο υπέροχη βλέπω την μπεμπούλα μου -η μαμά κουκουβάγια- ακόμη δε βγήκε από το αβγό! Θέλω μόνο να καταγράψω και εδώ σε αυτό το μπλογκ αυτό το γεγονός και να ευχαριστήσω όλους όσους βοήθησαν-φίλους και συγγενείς- με κάθε τρόπο σε αυτό το ταξίδι! Επίσης θέλω να ευχαριστήσω το γιατρό μου ο οποίος μας φέρθηκε άψογα και με τις γνώσεις και τον επαγγελματισμό του έφερε την μπεμπούλα μας στον κόσμο παρ όλες τις δυσκολίες της τελευταίας στιγμής!
Τέλος αυτή η ανάρτηση είναι ειδικά αφιερωμένη στη μαία μου! Λέω μαία μου, γιατί ήμουν από τις τυχερές που ο γιατρός μου γνωρίζει και υπογραμμίζει τη σημασία της μαίας σε όλη τη διαδικασία τόσο της εγκυμοσύνης όσο και της γέννας. Και ήμουν ακόμη πιο τυχερή γιατί η μαία μου είναι ένας απίστευτος άνθρωπος με χιούμορ και ακούραστη διάθεση να ενημερώσει. να καθοδηγήσει, να ηρεμήσει, να βοηθήσει την κάθε υστερική μελλοντική μανούλα όπως εγώ!
Για να την ευχαριστήσω λοιπόν αλλά και να ξεχαστώ από τα σκαμπανεβάσματα της λοχείας, της έφτιαξα μια κουκλίτσα ή για την ακρίβεια την μετέτρεψα σε κουκλίτσα! Όχι ότι δεν είναι από μόνη της βέβαια! ;-)
Ευχαριστώ πολύ Νίκη για όλα! Ακόμη και αν δεν κατάφερα να γεννήσω φυσιολογικά η βοήθεια σου ήταν πολύτιμη, ειδικά με το θηλασμό και όλες τις γνώσεις που μας μετέδωσες!
Αυτά προς το παρόν! Θα προσπαθήσω να έχω σύντομα ανάρτηση γιατί οι χειροτεχνίες καλά κρατούν, απλά το blogging θέλει το χρόνο του και αυτό, και με τη μπεμπούλα δεν προλαβαίνω....!Σας φιλώ και πάω για τάισμα!
