Πέμπτη 19 Φεβρουαρίου 2015

HOPE!!!



ΕΛΠΙΔΑ

ΕΛΠΙΔΑ, τι σημαντική λέξη και επίκαιρη, όπως πολλοί θα πουν, αν και νομίζω ότι μια τέτοια λέξη με ένα τέτοιο νόημα είναι διαχρονική και δεν χάνει ποτέ την ανεκτίμητη αξία της!




Όταν τη χάσεις δε, και εύχομαι αυτό να μη συμβεί ποτέ σε κανέναν, καταλαβαίνεις ακόμη περισσότερο την αναγκαιότητα της και τη σημασία της!





Η κατασκευή γραμμάτων που να φτιάχνουν κάποια λέξη συμβολική ήταν ένα πρότζεκτ που είχα πριν τα Χριστούγεννα στο μυαλό μου! Μάλιστα έλεγα να φτιάξω τη λέξη Noel που στα γαλλικά σημαίνει Χριστούγεννα και με παρόμοιο τρόπο να στολίσω το τζάκι μου. Έλα όμως που δεν πρόλαβα! Τελικά ήταν καλύτερα, όπως αποδείχτηκε, γιατί σκέψη στη σκέψη αποφάσισα να φτιάξω κάτι πιο διαχρονικό που δεν θα παραπέμπει μόνο σε Χριστούγεννα αλλά θα μπορεί να σταθεί στο σπίτι μας όλο το χρόνο, ειδικά τη νεκρή περίοδο ανάμεσα στα Χριστούγεννα-Πάσχα που ανυπομονείς για την άνοιξη αλλά δεν έρχεται ενώ τα χιόνια και το κρύο καλά κρατούν!




Πήρα που λέτε το φελιζολ το οποίο τελικά δεν είναι και τόσο δύσκολο να κοπεί όσο φανταζόμουν! Εγώ βέβαια ανατριχιάζω με τον ήχο που κάνει όταν κόβεται αλλά το ξεπέρασα μιας και ήταν σχετικά σύντομη δουλειά! Βοηθάει πολύ να καίτε με έναν αναπτήρα το κοπίδι σας έτσι ώστε να κόβεται καλύτερα το φελιζολ χωρίς να τρίβεται και να χαλάει το σχήμα του! Θα μπορούσα να έχω κόψει και το "ο" από φελιζόλ αλλά μου άρεσε πολύ περισσότερο η ιδέα να το αντικαταστήσω με το στεφανάκι που είχα φτιάξει από κλαδιά κισσού σε αυτήν εδώ την ανάρτηση, και το στόλισα με κόκκινες λεπτομέρειες!



Πολύ ωραία ιδέα για του Αγίου Βαλεντίνου είναι αντί για hope η λέξη love με ένα στεφανάκι από καρδούλες ή και με γράμματα τυλιγμένα με μαλλί όπως αυτή η ιδέα από το pinterest! Όπως επίσης και για το Πάσχα με ένα ακάνθινο στεφάνι, να θυμίζει τη θυσία του Θεανθρώπου, για να έχουμε εμείς σήμερα αυτήν την ελπίδα!



Τα δικά μου γραμματάκια τα έντυσα με ύφασμα στα χρώματα που ήθελα, ενώ σε ένα από αυτά, στο Ρ συγκεκριμένα έβαλα το ύφασμα από ένα μάλλινο πουλόβερ που είχα και δεν το φορούσα πια! Αντί να τα κολλήσω, τα καρφίτσωσα, ενώ θερμοκόλλα σιλικόνης χρησιμοποίησα μόνο στο γύρω-γύρω το οποίο ήταν μια κορδέλα από λινάτσα η οποία ήταν ότι πρέπει για να καλύψει το ύφασμα που περίσσευε! Μετά τα έστησα στο τζάκι παρέα με τα αγαπημένα μου μανιταράκια και το σκιουράκι μου που έχει γίνει μόνιμος κάτοικος σαλονιού πια!


 Τελικά έμεινα πολύ ικανοποιημένη από το αποτέλεσμα, παρόλο που δεν το είχα ξαναδοκιμάσει και σκέφτομαι να το συνεχίσω και για δωράκια μιας και τα γράμματα είναι πολύ της μόδας και ένας όμορφος τρόπος να στολίσεις όποια γωνιά του σπιτιού θες! Πώς σας φάνηκαν; Τα λέμε σύντομα!



Τρίτη 3 Φεβρουαρίου 2015

Chef Costello-The chef of my heart!!!



Σεφ Κωστέλλο- Ο σεφ της καρδιάς μου! ;-)

Στις 20 Δεκέμβρη είναι τα γενέθλια του άντρα μου και δυστυχώς όπως κάθε χρονιά, έτσι και φέτος,  εν όψη εορτών και ετοιμασιών το αγόρι μου πέρασε σε δεύτερη μοίρα! Ούτε γλυκό δεν του έφτιαξα, καθότι νηστεύαμε-αποτοξινωνόμασταν και οι δυο! Είχα όμως κατά νου να του ετοιμάσω ένα δωράκι, που σίγουρα όμοιο του δεν είχε ξαναπάρει, σαν γνήσιο αρσενικό που είναι!
Κάτι που μάλλον στην τελική ΕΓΩ θα το ευχαριστιόμουν περισσότερο και θα το χρησιμοποιούσα για τους δικούς μου, ανώτερους, διακοσμητικούς σκοπούς (Γυναίκα να σου πετύχει ε?!)
Κάτι που έχω κάνει δώρο στους περισσότερους αγαπημένους φίλους!
Κάτι που έχει να κάνει με την αγαπημένη μου ενασχόληση των τελευταίων χρόνων!
Καμία υποψία;;!
Μα φυσικά και αποφάσισα να τον μετατρέψω σε υφασμάτινο κούκλο (όχι ότι δεν είναι στην πραγματικότητα ένας κούκλος!!-αν δε παινέψουμε το σπίτι μας...)





Η ιδέα μπήκε στο μυαλό μου, όταν έψαχνα έναν τρόπο να γεμίσω ένα άδειο τοίχο στην κουζίνα μου με μια από τις υφασμάτινες κατασκευές μου! Ήθελα κάτι σχετικό με το χώρο, ο οποίος είναι ο αγαπημένος μας στο σπίτι, μιας και μας αρέσει πολύ και στους δυο να μαγειρεύουμε και να δημιουργούμε εκεί!



Το αγόρι μου, που λέτε, μου μαγειρεύει πολύ συχνά, από παραδοσιακά μέχρι και γκουρμέ γεύματα και ΤΟ 'ΧΕΙ λέμε, με ό,τι και αν καταπιαστεί στο χώρο. Άσε που είναι πιο τακτικός (είμαι λίγο τσαπατσούλα ώρες ώρες, το παραδέχομαι!) ;-) και αφήνει την κουζίνα πολύ καλύτερη από ότι τη βρήκε. Συνέχεια με μια πετσέτα σκουπίζει και καθαρίζει τον πάγκο του και κινείται με μαεστρία σεφ στον χώρο! Τον ζηλεύω και τον θαυμάζω σε αυτό! Μου θυμίζει κάτι από Master Chef αλήθεια σας λέω!


Κάπως έτσι λοιπόν και ενώ χάζευα στο pinterest είδα μια κούκλα στο αγαπημένο στυλ Τilda, με αμφίεση Ιταλού σεφ και φυσικά ερωτεύτηκα! Ήταν απίστευτη! Αμέσως μου ήρθε στο νου ο άντρας μου ο οποίος μπορεί να μην είναι Ιταλός μουστακαλής, σαν αυτόν της κούκλας, αλλά είναι μακαρονάς, μαγειρεύει απίστευτα, με το ύφος του καλύτερου σεφ, μα πάνω από όλα, είναι ο ΣΕΦ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΟΥ!



Αποφάσισα ευθύς αμέσως να του την φτιάξω την κουκλίτσα και να του την δωρίσω! Δεν ξέρω κατά πόσον συγκινήθηκε με το δώρο του, αλλά έσπευσε να την κρεμάσει στον τοίχο της κουζίνας μας, άρα υποθέτω ότι του άρεσε, παρόλο που δεν το εκδήλωσε με πανηγυρισμούς!



Το όνομα του σεφ μας, ήταν ακόμα πιο ταιριαστό στο όλο concept, μιας και το χαϊδευτικό με το οποίο φωνάζω τον άντρα μου τα τελευταία χρόνια είναι Κωστέλλο (από Κώστας που είναι ο άνθρωπος)! Δεν ξέρω αν θυμάστε τους Abbott και Costello από τις ταινίες ή τα κινούμενα σχέδια. Εγώ έβλεπα τα cartoon μικρή, και του το κόλλησα αν και καμία σχέση δεν έχει μαζί του εξωτερικά ή εσωτερικά, ευτυχώς! Σαν ζευγάρι δε, θεωρώ ότι είμαστε αρκετά, για γέλια, όπως και εκείνοι, οπότε μάλλον θα έπρεπε να με φωνάζει και εμένα Άμποτ για αντίποινα, αλλά ή είναι καλός άνθρωπος ή δεν κάνω για Αμποτ!



Το σεφ Κωστέλλο, ακούγεται ό,τι πρέπει για όνομα Ιταλού σεφ και έπρεπε να μπει οπωσδήποτε στην ποδιά του! Κάθε φορά που τον κοιτώ δε, τόσο τον κούκλο όσο και τον άντρα μου, θυμάμαι τη διαφήμιση γνωστής κρέμας γάλακτος με τον Ιταλό σεφ που δοκιμάζει ζυμαρικά και εκστασιάζεται:
"Que armonia di sapori, que consistenza! Qui ha fatto questo?".  Τον αναπαριστώ κάθε φορά και γελάω μόνη μου!!Τρέλα σας λέω!


Αυτά προς το παρόν, σας αφήνω να απολαύσετε την κούκλα Κωστέλλο και εγώ πάω να δοκιμάσω την σούπα λαχανικών που μου ετοίμασε ο αληθινός σεφ της καρδιάς μου! ;-)