Καλοκαιρινή αύρα στο σπίτι μου!
Επειδή σε λίγο θα έρθει το φθινόπωρο -όπως δυστυχώς μου θύμισε η προχθεσινή μπόρα- και εγώ ακόμα θα περιμένω να βρω την κατάλληλη στιγμή που θα έχω ολοκληρώσει τη διακόσμηση του σαλονιού μου για να το φωτογραφίσω, είπα να μαζέψω ότι έχω κάνει μέχρι τώρα και να σας το δείξω πριν φύγω για διακοπές και τότε..., καλό χειμώνα!
Από τότε που χτίστηκε το διαμέρισμά μας και βάφτηκε το σαλόνι/τραπεζαρία/κουζίνα, ενιαίος χώρος(δυστυχώς και ευτυχώς) τα χρώματα που κυριαρχούσαν ήταν τα ζαχαρί, καφέ, μανιταρί! Όταν έγινε η επιλογή να σας πω την αλήθεια, από τη μητέρα μου, δε συμμετείχα σχεδόν καθόλου, καθώς δούλευα σαν την παλαβή και έτρεχα ολημερίς στην Αθήνα και δεν είχα καθόλου μυαλό για παντρειές, σπίτια και τα συναφή! Εμπιστεύτηκα τη μάνα μου λοιπόν και τελικά, όπως συνειδητοποιώ τώρα, δεν είχα άδικο!
Η αλήθεια είναι πως μ' αρέσουν τα γήινα χρώματα, φέρνουν μια ζεστασιά στο σπίτι. Το καλύτερο όμως, είναι ότι μπορούν να συνδυαστούν τέλεια με διάφορα χρώματα και έτσι έχεις έναν καμβά πάνω στον οποίον μπορείς να δημιουργείς! Στην πορεία και όσο ασχολούμουν με τη διακόσμηση του σπιτιού επέλεξα και τα έπιπλα μου να είναι στους ίδιους τόνους και έτσι τώρα δεν το μετανιώνω! Βέβαια χαζεύοντας σε διάφορα μπλογκ αγάπησα πολύ το λευκό και το shabby στυλ που επίσης σου δίνει μεγαλύτερη δυνατότητα να παίζεις με τα χρώματα, αλλά αποφάσισα ότι το μανιταρί ή cafe au lait που λέει και η μάνα μου, κάνει εξίσου καλή δουλειά σε συνδυασμό με το σκούρο βέγκε του ξύλου και τονίζει και κάποιες vintage country επιρροές που θέλω να έχει το σπίτι μου και που τις κληρονόμησε κυρίως από τη μαμά και τη γιαγιά μου!
Εμπνευσμένη από έναν πίνακα ζωγραφικής με κόκκινες αποχρώσεις θέλησα να είναι το κόκκινο το χρώμα που θα τονίσει τον καμβά μου και μου άρεσε πολύ! Το έβαλα παντού όπως θα δείτε και στις χειμερινές μου φωτογραφίες αλλά και σε αυτή την ανάρτηση! Το κόκκινο είναι ένα χρώμα αγαπημένο, που για μένα συμβαδίζει με όλες τις εποχές, οπότε δεν είχα σκοπό να το αλλάξω!
Φέτος το καλοκαίρι όμως, ίσως επειδή για κάποιο λόγο το περίμενα με περισσότερη λαχτάρα από παλιότερα, είχα την έμπνευση να φέρω έναν καλοκαιρινό αέρα στο χώρο! Έτυχε να έχω και αρκετά γαλαζοπράσινα θαλασσινά στοιχεία και ενώ μέχρι τώρα τα είχα κάπως παραμελημένα γιατί το πολύ μπλε μου φαινόταν ψυχρό, όταν αποφάσισα να μπουν στο χώρο, σε συνδυασμό με κάποια ριχτάρια, μαξιλάρια που έραψα, αποζημιώθηκα πλήρως!
Πάνω στην τρέλα της αλλαγής θέλησα να εξαλείψω εντελώς τα ίχνη του κόκκινου, για φέτος το καλοκαίρι τουλάχιστον. Αν και συνδυάζεται υπέροχα το μπλε με το κόκκινο και σίγουρα δεν θα αργήσει το καλοκαίρι που θα τα παντρέψω!
Πήρα λοιπόν τα υφάσματα από κάτι παλιά ριχτάρια που είχε ράψει για το σπίτι της η μάνα μου, ένα γαλάζιο λινό παντελόνι της θείας μου που δεν το φορούσε πλέον και ένα λουλουδάτο γαλαζωπό που προοριζόταν για φουστάνι μου όταν ήμουν μικρή και ανανέωσα όλα τα μαξιλάρια, ξεκινώντας από το μεγάλο και συνεχίζοντας με τα μικρά τα οποία ήταν στα χρώματα του σκαμπό και ήθελαν και αυτά μαζί με το σκαμπό την αλλαγή τους! Δεν πέτυχαν; τι λέτε;
Φυσικά δεν έχω τελειώσει ακόμη! Μένει να ράψω μια γοργόνα να κάνει παρέα στα κοχύλια και τις ζωγραφιστές πέτρες από τη Μήλο! Εδώ να σημειώσω ότι τόσο οι πέτρες όσο και το καδράκι είναι ζωγραφισμένες απο τα χεράκια της μαμάς μου! Ψάχνω επίσης να βρω ένα δίχτυ για να πλαισιώσει όλο αυτό το θέμα στο τζάκι μου, Α και να ράψω μερικά μεγαλύτερα κοχύλια και να πάρω και ένα κερί για το κηροπηγιάκι μου! Την γοργόνα την έχω στα σκαριά αλλά πολύ φοβάμαι ότι τα υπόλοιπα θα τα ετοιμάσω λίγο πριν μαζέψω για φθινόπωρο! Δε βαριέσαι, ποτέ δεν είναι αργά! Μέχρι τότε καλά μπάνια και καλή ξεκούραση!
